Οι καραγκιοζοπαίχτες ομολογούν ότι οι παιδικές σκηνές γεμίζουν και οι ενήλικοι θεατές ζητούν νέες παραστάσεις. Το γεγονός αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διαχρονικότητα του Καραγκιόζη, που ανεξαρτήτως της εθνικότητας του, παραμένει ο πιο επίκαιρος «κωμικοτραγικός» καθημερινός ήρωας.
Κοινή προσπάθεια των σημερινών καραγκιοζοπαιχτών είναι η δημιουργία Κρατικής σκηνής Θεάτρου Σκιών, με σκοπό να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί η σπουδαία αυτή τέχνη.
Στον Ελλαδικό χώρο, ο Καραγκιόζης και το Θέατρο Σκιών, εμφανίστηκε το 1841 στο Ναύπλιο.
Ο πρώτος καραγκιοζοπαίκτης στην Ελλάδα, ήταν ο Μπάρμπα-Γιάννης Βράχαλης.
Αμέσως ο Καραγκιόζης γίνεται δεκτός και αγαπητός στην ελεύθερη Ελλάδα, και τα αυτοσχέδια θεατράκια γεμίζουν από απλό κόσμο.
Η απαλλαγή του Καραγκιόζη από τα Τούρκικα στοιχεία, θα γίνει με πολλή σοφία από τον Δημήτριο Σαρδούνη ή Μίμαρο στα 1890 στη Πάτρα.
Μεγάλος «μάστορας» και μίμος ο Μίμαρος, απαλλάσσει τον Καραγκιόζη από αισχρά λόγια, άσεμνες εκφράσεις και κινήσεις και σιγά-σιγά του δίνει τη φόρμα που έχει, μέχρι τις μέρες μας. Με τον καιρό, εξελίσσεται σε σατυρικό Θέατρο. Xρησιμοποιώντας την παλιά εξουσία (Πασά, Βεζυροπούλα, Βεζύρη, Βεληγκέκα), πρόσωπα που δεν υπήρχαν στο Τούρκικο Θέατρο Σκιών, σατιρίζει την καινούργια εξουσία.
Από τόπο σε τόπο, προσθέτονται νέοι τύποι, ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής, από τους οποίους οι πιο ισχυροί και αγαπητοί στο κοινό, ζούν μέχρι σήμερα.
Σε ένα Πλακιώτικο σοκάκι συναντάμε ξανά τον Καραγκιόζη, στα 1852.
Σύμφωνα με τον καραγκιοζοπαίχτη, Θανάση Σπυρόπουλο, η οικονομική κρίση βοήθησε το θέατρο Σκιών: «επιστρέφουμε στα σατυρικά θεάματα που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός. Στα 52 χρόνια που παίζω Καραγκιόζη, φέτος υπάρχει μια σημαντική ανταπόκριση στο ενήλικο κοινό», επισημαίνει ο κ. Σπυρόπουλος.
Ο Αθως Δανέλλης, καραγκιοζοπαίχτης, που μαθήτευσε δίπλα στον «δάσκαλο» Μάνθο Αθηναίο, μιλάει για άνθηση του Θεάτρου Σκιών: «ο κόσμος επιστρέφει στην απλότητα και στη σάτιρα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούσαμε μεγαλύτερη ανταπόκριση του Καραγκιόζη στο παιδικό κοινό, το οποίο πειραματίζεται με την κατασκευή φιγούρας.
Το ενήλικο κοινό μας ζητάει καινούρια θέματα για παραστάσεις Καρακιόζη» λέει ο κ Δανέλλης, σχολιάζοντας το γεγονός ότι «ο Καραγκιόζης είναι πλέον Τούρκος πολίτης» και θυμίζει τον αείμνηστο Ευγένιο Σπαθάρη που πίστευε ότι :«ο Καραγκιόζης είναι η αιώνια εικόνα του Έλληνα».
Σημαντικό είναι ότι εμφανίζονται ολοένα και πιο νέοι-ηλικιακά- Καραγκιοζοπαίχτες, στο Θέατρο Σκιών.
Ο Στάθης Λαγκαδάς είναι 30 χρονών, και ασχολείται επαγγελματικά με το Θέατρο Σκιών από τα δεκαοχτώ του χρόνια.
«Ο Καραγκιόζης είναι η μεγαλύτερη μου αγάπη, προσπαθώ να μεταφέρω την αγάπη μου στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Μετά την εξάπλωση του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, το ελληνικό κοινό λησμόνησε την ψυχαγωγία που προσφέρει η παράσταση του θεάτρου Σκιών», λέει ο νεαρός καραγκιοζοπαίχτης Λαγκαδάς.
Ετερος καραγκιοζοπαίχτης ο Τάσος Κώνστας μαθήτευσε δίπλα στον μάστορα Ευγένιο Σπαθάρη και Κυριάκο Δεσύλλα, χαρακτηρίζει τον Έλληνα Καραγκιόζη, ως «έναν ασυμβίβαστο ξυπόλητο πρωταγωνιστή που δεν έχει καμία σχέση με τον Τούρκο ''Καραγκιόζ'', ο οποίος είναι συμβιβασμένος με το παλάτι».
Για «ανώδυνη και φτηνή ψυχοθεραπεία στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα» κάνει λόγο ο Τάσος Κώνστας και επισημαίνει: «Ο Καραγκιόζης μιλάει έξω από τα δόντια, ο κόσμος έχει ανάγκη να ακούσει μέσα από το στόμα του, ότι δεν μπορεί να πει ο ίδιος»
Όπως στον Τούρκικο Καραγκιόζη, έτσι και στον Ελληνικό, τα γυναικεία πρόσωπα είναι λιγοστά, γιατί ο παίκτης που κάνει όλες τις φωνές, είναι άνδρας. Το ίδιο συμβαίνει και στο αρχαίο Ελληνικό Θέατρο, όπου οι ηθοποιοί ήταν άνδρες, που έκαναν και τους γυναικείους ρόλους.
Μεγάλη ομοιότητα του Καραγκιόζη υπάρχει και με τα πρόσωπα της Αρχαίας Αριστοφανικής Κωμωδίας. Ο Καραγκιόζης εμφανίζεται ως απόγονος των δούλων των Αριστοφανικών κωμωδιών. Ακόμη λόγω των σταθερών τύπων, υπάρχει μεγάλη συγγένεια και με την Κομέντια ντε λ' άρτε.
Η Πουλτσινέλλα φαντάζει σαν ο πρώτος εξάδελφος του Καραγκιόζη οπότε δημιουργούνται τα περισσότερα έργα, από αυτά που παίζονται και σήμερα, και γεννιούνται οι μεγαλύτεροι καραγκιοζοπαίκτες.
Το θέαμα, εν τέλει βρίσκεται σήμερα σε άνοδο, χωρίς όμως τις μάντρες με τον κισσό και το αγιόκλημα, τους xώρους δηλαδή που ξεκίνησαν οι καραγκιοζοπαίκτες και έγραψαν ιστορία.
Ο Καραγκιόζης μπορεί να πολιτογραφήθηκε Τούρκος, και μάλιστα με βούλα της UΝΕSCΟ, και μαζί μ΄αυτόν και ο Χατζηαββάτης.
Υποεπιτροπή της UΝΕSCΟ, που απαρτίζεται από εκπροσώπους έξι χωρών, της Τουρκίας, της Εσθονίας, του Μεξικού, της Βόρειας Κορέας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Κένυας συνεδρίασε πριν από έναν χρόνο στο Αμπού Ντάμπι και αποδέχθηκε την εισήγηση που συνέταξε το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, πως τόσο ο Καραγκιόζης όσο και ο Χατζηαβάτης είναι Τούρκοι.
Ο Ελληνας Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μετά την πολιτογράφηση του Καραγκιόζη δήλωσε: «Οι Τούρκοι μπορεί να έχουν τον δικό τους Καραγκιόζη και εμείς τον δικό μας».
